Ιορδάνης (Jordan) Τσομίδης

Ο Ιορδάνης (Jordan) Τσομίδης (1933 - 2006) ήταν ένας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού. Προσφυγικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Κοκκινιά και έζησε μια ζωή μποέμ όπως σχεδόν όλοι οι λαϊκοι  καλλιτέχνες. Τσομίδης, ήταν ένα μυθικό όνομα που ακουγόταν συχνά στα καφενεία της πλατείας της Οσίας Ξένης όταν ήμουν παιδί αλλά τότε δεν καταλάβαινα πολλά πολλά. Στην πραγματικότητα το πατρικό του ήταν απέναντι ακριβώς από το σπίτι της γιαγιάς μου, στο οποίο κι εγώ μεγάλωσα, και μάλιστα είχαμε κουμπαριάσει βαφτίζοντας το παιδί της αδελφής του, της Ευλίνας.

Το πρώτο μουσικό όργανο που έπιασε ήταν το μαντολίνο του μεγαλύτερου αδελφού του Γιώργου, που εκτελέσθηκε το '44 από τους Γερμανοτσολιάδες στο μπλόκο της Κοκκινιάς. Το '48, πρωτοπιάνει στα χέρια του ένα μπουζούκι, δανεικό από το κουρείο της γειτονιάς του! Εργατικός και πολυτάλαντος, δουλεύει στο τσαγκαράδικο του πατέρα του, ενώ από τα 13 του παίζει μπουζούκι στις ταβέρνες της Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού, αλλά και ασχολείται με τον κλασικό αθλητισμό, ως αθλητής του Ολυμπιακού όπου διακρίνεται (πανελληνιονίκης εφήβων στα 5000 το '51). 

Το 1957 έρχεται στο Βόλο και μετά από λίγους μήνες φεύγει για την Αμερική (Νέα Υόρκη, Σικάγο, Λος Άντζελες). Εκεί έκανε μεγάλη καριέρα ως σολίστας του μπουζουκιού μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 70, έπαιξε με την Άννα Χρυσάφη, τον Χιώτη, τη Σεβάς Χανούμ, τον Τατασόπουλο, τον Τάκη Μπίνη, τον Πρόδρομο Τσαουσάκη. Έκανε δίσκο με τίτλο «Greek cooking» με τον σαξοφωνίστα Φιλ Γουντς, ενώ -λένε(;)- πως επαιξε  ακόμα και με τον Μπομπ Ντίλαν.

Στην Ελλάδα γύρισε τη δεκαετία του '80 και έκτοτε προτίμησε να ζήσει απομονωμένος, ενώ έκανε σπάνια εμφανίσεις, γιατί, όπως είχε εξομολογηθεί στον Πάνο Γεραμάνη, ο οποίος του είχε κάνει αφιέρωμα στην εκπομπή «Βάρδοι του ελληνικού τραγουδιού»: «Θέλω να 'μαι μόνος και ήσυχος. Εγώ και ο εαυτός μου με το μπουζούκι μου».

Ο Ιορδάνης ήταν σε όλη του τη ζωή μάγκας» και ρεμπέτης, «Όσα έρθουν κι όσα πάνε. Ας είναι καλά το μπουζούκι μου» όπως έλεγε.