[Έξυπνη λάμπα]

Αγόρασα μια έξυπνη λάμπα με φως ημέρας,

κι έτσι έπαψα να χρειάζομαι το σούρουπο,

για να καταλαβαίνω πως βραδιάζει.

Η λάμπα ανάβει μοναχή της μόλις σκοτεινιάζει,

ακόμα αν δεν το θέλω, εκείνη φέγγει όλη νύχτα,

σύμφωνα με την αποστολή της.

Μπορώ να κοιμάμαι σε άλλο δωμάτιο,

κι εσείς όλοι να με νομίζεται ξύπνιο σε τούτο 'δω,

ένας άνθρωπος που ξενυχτά πάνω στις έννοιες του

ή πως κάποια αρμένικη επίσκεψη κρατάει όλη νύχτα

Το πρωί πια σα φέξει η λάμπα σβήνει μόνη της,

-τέτοια εξυπνάδα έχει,

ας έδιωχνε και τις χνουδάτες πεταλουδίτσες,

αλλά αυτές τις μαζεύει να καίγονται με αναστεναγμό πάνω της-

ενώ επιστρέφω.

(Σώτος Δασκαλόπουλος, 2014)