Ο Φακίρης

Όταν στις αρχές τις δεκαετίας του '30 σχηματίζεται η Τετράς, η ξακουστή του Πειραιώς από τον Γιώργο Μπάτη, τον Ανέστη Δεληά, τον Μάρκο Βαμβακάρη και τον Στράτο Παγιουμιτζή, ο Μπάτης έχει ήδη ένα μικρό καφενεδάκι, το «Ζώρζ Μπατέ», στα Λεμονάδικα του Καραϊσκάκη (Ακτή Τζελέπη), τοπωνύμιο από την χρήση του μέρους για τις φορτοεκφορτώσεις λεμονιών. Έξω από αυτό το καφενείο έχουν τραβηχτεί μερικές από τις ιστορικές φωτογραφίες του κόσμου του ρεμπέτικου. Εκεί ο Μπάτης έδινε μαθήματα μουσικής και είχε μαζέψει πολλά όργανα, κυρίως μπουζούκια και μπαγλαμάδες τόσα που κάποτε, σε μια κατάσχεση, για τη μεταφορά τους στην Ασφάλεια χρειάστηκε χειράμαξα!

Το κτίριο είχε μια μεσοτοιχία, και είναι άγνωστο αν αυτή προϋπήρχε ή την κατασκεύασε ο Μπάτης, η οποία το χώριζε σε δυο μικρότερους χώρους, που ο καθένας είχε τη δική του πόρτα,  προς ένα πλαϊνό στενάκι, αλλά που δεν επικοινωνούσαν άμεσα μεταξύ τους. Ο ένας λειτουργούσε ως κανονικό καφενείο, χωρούσε δυο-τρία τραπεζάκια όλα και όλα, και είχε ένα πατάρι. Στον άλλο χώρο, πίσω από την μεσοτοιχία, υπήρχαν όλα τα σύνεργα του χασίς και από μια μικρή τρύπα ενός ρόζου πέρναγε το μαρκούτσι του ναργιλέ προς τον χώρο του κανονικού καφενείου, απ' όπου τραβούσαν ρουφηξιές εκ περιτροπής οι θαμώνες του. Σε περίπτωση κινδύνου, απλώς, το μαρκούτσι τραβιόταν από μέσα και χανόταν από το καφενείο. 
Μια δόση, ένας αστυφύλακας μπήκε στο καφενεδάκι αιφνιδιαστικά, και το μεν μαρκούτσι τραβήχτηκε αστραπιαία από τον παραγιό που ήταν στον διπλανό χώρο χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό, ο Μπάτης όμως που αιφνιδιάστηκε και κατελήφθη με το στόμα γεμάτο ντουμάνι, έκανε προσπάθεια να μην το ανοίξει. Στην καχύποπτη παρατήρηση του οργάνου για το λόγο που κρατάει το στόμα του κλειστό, ο Μπάτης το άνοιξε βγάζοντας τους καπνούς του ρυθμικά και κάπως τελετουργικά, συνιστώντας να μην τον απασχολούν διότι ήταν φακίρης!