[το παλιό δέρμα]

Κάθε φθινόπωρο ξεχνιέμαι και περιμένω

να πέσει όλο το παλιό δέρμα μου

φύλλα ξερά

ξεχασμένο χλωμό αχρείαστο

Να έχω να ελπίζω στην άνοιξη

μετά

Οι φτέρνες μόνο γίνονται τραχιές

δυσοίωνες,

Κι αυτό είναι όλο. 

(Σώτος Δασκαλόπουλος)

Geof Kern