[Σιμούν]

Όταν φυσά από την έρημο

ξαπλώνω, να γίνομαι ένα με τη γη

αργές ρηχές αναπνοές κι ένα φαράσι

με απαλό πινέλο μαζεύω σκόνη

κόκκους που κατακάθονται στο σώμα της

Όταν σταματά η θύελλα τους παίρνω σπίτι

αρχίζω ταξινόμηση που δεν τελειώνει

η καταγραφή, αρχικά

από δω οι Φαραώ από κει οι Εβραίοι

αλλάζω σύστημα,

οι ιερείς, οι αμαρτωλοί

οι σκλάβοι, οι στρατιώτες

οι όμορφες παλλακίδες και οι νέοι

μετά άλλο,

οι νικητές κι οι ηττημένοι, μαζί

οι γέροι χώρια

οι πλούσιοι που δεν χωράνε στον παράδεισο

κι οι φτωχοί που δεν χωράνε στα κιβώτια

κι άλλο,

όλοι μαζί

κατρακυλούν, αιωρούνται πάλι 
και γίνονται σκόνη.

(Σώτος Δασκαλόπουλος, 2017)

.